Lokman Hekim Journal of Medical History and Folk Medicine, cilt.3, ss.1-6, 2013 (Hakemli Dergi)
Bu çalışma 1867’de ilk sivil tıp okulu olan Mekteb-i Tıbbiye-i
Mülkiye-i Şahane’nin açılışıyla beraber Osmanlı taşrasına
sivil tıp hizmetlerinin nasıl götürüldüğünü tartışmaktadır.
Sağlık hizmetlerinin merkezileştirilmesinin bir parçası olarak
merkezden atanan ve kendilerinden zorunlu hizmet vermeleri
beklenen mezunların ve atandıkları bölgelerde yaşayan
insanların bu merkezileşmeyi nasıl yaşadıkları Başbakanlık
Osmanlı Arşivi belgeleri üzerinden incelenmektedir. Makale
yeni, modern bir meslek grubunun merkezin dışında faaliyet
göstermesinin sorunlarını konu edinmekte, özellikle hekim
sayısının yetersizliği, bu yetersizlikle başa çıkma yöntemleri,
hekim maaşlarının ödenmesindeki aksaklıklar ve halkın
hekimlerle ilgili memnuniyetsizlikleri üzerinde durmaktadır.
Nihayetinde merkezin tüm bu aksaklıklara rağmen bir sistem
oluşturma çabasının daim olduğunu, sistemin şartlara
göre esnetilmekle beraber korunmasının esas alındığını
söylemektedir
This study discusses how civilian health services were sent
to the Ottoman provinces after the opening of the Civilian
School of Medicine, the first civilian medical school, in 1867.
How new graduates, who were appointed from the center
and expected to offer compulsory service, and people living
in the region where they were appointed experimented
the policy of centralization of health services are analyzed
through Prime Ministry Ottoman Archives documents.
The article mentions about the problems of the out of
centre activities of a new, modern professional group, and
specifically underlines insufficient number of physicians,
methods of dealing with this insufficiency, malfunctioning
salary payments, and dissatisfaction of people with
physicians. Finally, the article says that despite all the
malfunctioning and troubles, the effort to impose a system
is permanent and the preservation of the system, despite
stretched due to conditions, and persisted.