Pediatrik kronik böbrek hastalarında sanal gerçeklik egzersiz uygulamalarının solunum fonksiyonları, yorgunluk, aerobik kapasite ve depresyon üzerine etkileri: olgu sunumu


Çavuşoğlu I.

7. ulusal Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Kongresi, Ankara, Türkiye, 18 - 20 Nisan 2019, cilt.30, sa.2, ss.101-102

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Cilt numarası: 30
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.101-102
  • Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Pediatrik kronik böbrek hastalarında sanal gerçeklik egzersiz uygulamalarının solunum fonksiyonları, yorgunluk, aerobik kapasite ve depresyon üzerine etkileri: olgu sunumu Irmak ÇAVUŞOĞLU¹, Devrim TARAKCI², Sevgi YAVUZ³ ¹Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, İstanbul. ²İstanbul Medipol Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ergoterapi Bölümü, İstanbul. ³İstanbul Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Nefroloji Kliniği, İstanbul. Amaç: Bu çalışmanın amacı, pediatrik kronik böbrek hastalığında (KBH) sanal gerçeklik egzersizlerinin solunum fonksiyonları, yorgunluk, aerobik kapasite ve depresyon üzerindeki etkilerini araştırmaktı. Yöntem: Dokuz yaşında kız çocuğu olan hasta (vücut ağırlığı: 25 kg, boy: 126 cm, vücut kütle indeksi: 15,02 kg/m2 , hastalık süresi: 3 yıl) 5 dakika ısınma, 5 dakika soğuma, 30 dakika Nintendo Wii ile yoga, aerobik ve kas güçlendirme egzersizleri olan egzersiz programına haftada iki kez toplam 12 seans katıldı. Hastanın solunum fonksiyonları: FVC, FEV1 ve FEV1 /FVC değerleri spirometre ile, yorgunluk seviyesi Pediatrik Yaşam Kalitesi Ölçeği (PedsQL) ile ve ayrıca Numaralanmış Yorgunluk Ölçeği ile, depresyon seviyesi Çocuk Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) ile, fonksiyonel kapasitesi altı dakika yürüme testi (6DYT) ile egzersiz programı öncesi ve 12 seans sonrasında değerlendirildi. Sonuçlar: Çalışmanın sonunda hastanın FVC, FEV1 ve FEV1 /FVC değerleri (sırasıyla % 11,46, % 43 ve % 28,30) arttı ve 6DYT skoru (% 26,18) arttı. başlangıçta “10: en kötü yorgunluk” olarak işaretlenen “yorgunluk seviyesi” 12 seans çalışmanın sonunda “2: az yorgun” olarak değişti. PedsQL ölçeğinde, başlangıçta “Her zaman” olarak işaretlenen “düşük enerji” maddesi, 12 seans çalışmanın ardından “Nadiren” olarak değişti. ÇDÖ skorunda 12 seans sonunda % 57,14 oranında iyileşme görüldü. Tartışma: Pediatrik KBH’de sanal gerçeklik egzersizlerinin yorgunluk ve depresyon düzeylerini, solunum fonksiyonlarını ve fonksiyonel kapasiteyi olumlu yönde etkilediği görülmüştür. İhmal edilen bu popülasyonda daha büyük ölçekli ve daha uzun süreli çalışmalara ihtiyaç vardır

Effects of virtual reality exercises on pulmonary function, fatigue, aerobic capacity, and depression in pediatric chronic kidney disease: case report Purpose: The aim of this study was to investigate the effects of virtual reality exercises on respiratory functions, fatigue, aerobic capacity, and depression in pediatric chronic kidney disease (CKD). Methods: A 9-year-old female patient (weight=25 kg, height=126 cm, body mass index=15.02 kg/m2 , disease duration=3 years) joined exercise programe consisting of 5 minutes warm up, 5 minutes cooling, 30 minutes yoga, aerobic and muscle strengthening exercises with Nintendo Wii twice a S102 TÜRK FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON DERGİSİ 2019; 30(2) week totaly 12 sessions. Pulmonary function values (FVC, FEV1 , and FEV1 /FVC) of the patient were evaluated using spirometer, fatigue level was evaluated using Pediatric Quality of Life Scale (PedsQL) and also using numbered fatigue scale, depression level was evaluated using Child Depression Scale (CDI) and functional capacity was evaluated using six-minute walk test (6MWT) before and after 12 sessions of exercise program. Results: At the end of the study the patient’s FVC, FEV1 , and FEV1 /FVC values increased by 11.46%, 43%, and 28.30% respectively. The 6MWT score increased by 26.18%. The level of fatigue, initially marked as “10: worst possible fatigue” was changed to “2: light tired” at the end of 12 sessions of exercises. On the PedsQL scale, the item “low energy” initially marked as “Always” has changed to “Rarely” after 12 sessions of exercises. In CDI score, 57.14% improvement was seen after 12 sessions of exercises. Conclusion: It has been observed that virtual reality exercises positively affect fatigue and depression levels, pulmonary functions and functional capacity in pediatric CKD. Larger scale and longer studies are needed in this neglected population.