Öğrenci Hemşirelerin Akran Destekli Simülasyona Dayalı Öğrenme Deneyimlerinin Değerlendirilmesi

Ocaktan N., Ünver V., Yorulmaz E. T., Demiray T., Er S.

2. Uluslararası Hemşirelik Eğitiminin Geleceği Kongresi, Ankara, Türkiye, 17 - 19 Eylül 2025, ss.1, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Öğrenci Hemşirelerin Akran Destekli Simülasyona Dayalı Öğrenme Deneyimlerinin Değerlendirilmesi

Giriş ve Amaç

Simülasyona dayalı öğrenme deneyimlerinim yaygınlaşması ile beraber bazı yenilikçi yaklaşımlar da bu öğrenme deneyiminin entegre edilmeye başlanmıştır. Bunlardan biri de akran destekli öğrenme modelidir. Bu çalışmada, hemşirelik öğrencilerinin akran destekli simülasyona dayalı öğrenme deneyimi ile klasik simülasyona dayalı öğrenme deneyimi açısından memnuniyet, özgüven, simülasyon tasarımı algısı ve eğitim uygulamalarına yönelik sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.

Gereç ve Yöntem

Bir vakıf üniversitesinin 2. ve 4. sınıf öğrencileri ile gerçekleştirilen çalışma eş değer olmayan kontrol gruplu yarı deneysel yapıdadır. Çalışmada 151 hemşirelik öğrencisinin katılımı ile cerrahi süreçte hasta güvenliği konulu 3 farklı hikâye çerçevesinde eğitim simülasyonları tasarlandı. Araştırmada örneklem büyüklüğü hesaplamasına gidilmeden mevcut öğrenciler evreni (N=334), kriterlere uyan ve katılmayı kabul eden öğrenciler örneklemi oluşturdu (n=151). Verilerin toplanmasında “Öğrenmede Öğrenci Memnuniyeti ve Özgüven Ölçeği, Simülasyon Tasarım Ölçeği ve Eğitim Uygulamaları Anketi” kullanıldı.

Bulgular

Klasik simülasyonda akran rehberler akran öğrenenlere kıyasla daha yüksek “memnuniyet” ve “özgüven” puanları alırken akran destekli simülasyon uygulamasında bu fark anlamlılığını yitirdi.

Klasik simülasyonda akran rehberler akran öğrenenlere kıyasla daha yüksek toplam Simülasyon Tasarım Ölçeği puanlarına sahiptir. Özellikle “Problem Çözme” ve “Hedefler ve Bilgi” alt boyutlarında anlamlı fark gözlenmedi (p<0.05). Ancak akran destekli simülasyonda bu fark anlamlı düzeyde kayboldu, sınıf farkı istatistiksel olarak anlamlı olmadı (p>0.05)

Eğitim Uygulamaları Anketi toplam puanlarında akran rehber öğrenciler klasik simülasyon ortamında akran öğrenenlerden anlamlı olarak yüksek puanlar aldı. Fakat akran destekli simülasyonda puanlar birbirine yaklaşmış, fark istatistiksel olarak anlamlılığa ulaşmadı.

Sonuç

Akran destekli öğrenme, alt sınıf öğrencilerin memnuniyet, özgüven ve algılanan öğrenme kalitesi üzerinde olumlu etkiler yaratmış, sınıflar arası farklılıkları azaltarak öğrenme ortamında daha dengeli bir yapı oluşturmuştur. Ancak deneyimin özgüven ve hedef belirleme gibi alanlardaki rolü göz ardı edilmemelidir. Bu nedenle, akran destekli öğrenme modelleri klasik eğitim yöntemlerinin tamamlayıcısı olarak kullanılmalı, üst sınıf öğrencilerinin mentorluk becerileri geliştirilerek bu süreçte aktif rol almaları sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Akran destekli öğrenme, hemşirelik, öğrenme deneyimi, simülasyon eğitimi

Evaluation of Nursing Students’ Peer-Assisted Simulation-Based Learning Experiences

Introduction and Aim

With the expansion of simulation-based learning in nursing education, innovative approaches have emerged, including the peer-assisted learning model. This study aimed to compare nursing students’ experiences in peer-assisted versus traditional simulation-based learning in terms of satisfaction, self-confidence, perceptions of simulation design, and evaluation of educational practices.

Materials and Methods

This quasi-experimental study with a nonequivalent control group design was conducted with second- and fourth-year students at a foundation university. A total of 151 nursing students participated in simulation scenarios developed around three clinical cases focusing on patient safety in surgical care. Instead of sample size calculation, the accessible population (N=334) was used, and those who met inclusion criteria and consented formed the sample. Data were collected using the Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale, the Simulation Design Scale, and the Educational Practices Questionnaire.

Results

In traditional simulations, peer leaders reported significantly higher satisfaction and self-confidence scores than peer learners. However, these differences diminished in the peer-assisted model. Similarly, peer leaders in traditional simulations scored higher on the Simulation Design Scale, particularly in “Problem Solving” and “Objectives and Information” subscales, whereas these differences were not significant in the peer-assisted group (p>0.05). On the Educational Practices Questionnaire, peer leaders achieved higher scores than peer learners in the traditional setting, but the gap disappeared in the peer-assisted model.

Conclusion

Peer-assisted learning positively influenced lower-level students’ satisfaction, self-confidence, and perceived learning quality, reducing class-based disparities and creating a more balanced learning environment. Nevertheless, the roles of self-confidence and goal-setting should not be overlooked. Peer-assisted models should therefore complement traditional methods, with upper-level students actively engaged in mentoring to further enhance their leadership and facilitation skills.

Keywords

Learning experience, nursing, simulation education, peer-assisted learning,