Akademik Veri Yönetim Sistemi
II. Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Eğitim, Araştırma ve İnovasyon Kongresi, İzmir, Türkiye, 17 - 19 Nisan 2025, cilt.10, sa.2, ss.56-59, (Tam Metin Bildiri)
Amaç: Fizyoterapi ve rehabilitasyon eğitimi, öğrencilerin kazandıkları bilgi, beceri ve yeterlilikleri etkin bir şekilde uygulamalarını amaçlamaktadır. Eğitim programlarında uzun yıllardır klinik süpervizörlük uygulamaları kullanılmasına rağmen, artan öğrenci sayısı, klinik süpervizörlük sürelerinin azalmasına ve uygulama imkanlarının kısıtlanmasına yol açmaktadır. Bu durum, eğitimcileri simülasyona dayalı eğitim (SDE) yöntemlerine yönlendirmiştir. SDE, geleneksel eğitim yöntemlerine alternatif olarak, öğrencilere güçlü klinik beceriler kazandıran interaktif bir öğrenme metodudur. Gerçeğe yakın simülasyonlar, öğrencilerin bilgi ve becerilerini artırarak memnuniyeti artırabilir ve hata yapma kaygısını azaltarak özgüveni yükseltebilir. Ancak, kardiyak rehabilitasyon eğitiminde SDE’nin etkinliği üzerine yapılan çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı, simülasyona dayalı kan basıncı ve EKG eğitimlerinin öğrencilerin teorik bilgi, özgüven ve memnuniyet düzeylerine etkisini araştırmaktı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, kardiyak rehabilitasyon dersini ilk kez alan 21,72 ± 1,51 yaş ortalamasına sahip 24 kadın 5 erkek öğrenci ile gerçekleştirildi. Simülasyon eğitimi, 2-3 kişilik gruplar halinde verilen kan basıncı ve EKG eğitimlerini içermekteydi. Kan basıncı için "Simülatör Kol," EKG için "İnsan Hasta Simülasyonu" kullanıldı. Eğitim öncesi ve sonrası "Teorik Bilgi Düzeyi Testi (TBDT)" ve "Uygulayıcı Yeterliliği Testi (UYT)" uygulandı. Eğitimlerin ardından "Öğrenci Memnuniyeti ve Öğrenmede Kendine Güven Ölçeği" uygulandı. Bulgular: Her iki uygulamada UYT sonuçları anlamlı şekilde arttığı görüldü (p<0,001). Kan basıncı ve EKG için TBDT sonuçlarının da anlamlı şekilde arttığı görüldü (p<0,02). Öğrenci Memnuniyeti ve Kendine Güven Ölçeği puanları (>55 puan) yüksek bulundu. Sonuç: Kardiyak rehabilitasyonda simülasyona dayalı eğitimin öğrencilerin aktif öğrenme süreçlerine katkı sağlayarak teorik bilgi, özgüven ve memnuniyet düzeylerini olumlu yönde geliştirmiş olup uzun dönem etkiler için daha ileri çalışmalara ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Kardiyak rehabilitasyon, kan basıncı, elektrokardiyografi, interaktif öğrenme, simülasyon eğitimi
Objective: Physiotherapy education aims to enhance students' ability to apply acquired knowledge and skills. The increasing number of students reduces clinical supervision time and practice opportunities, leading educators to simulation-based education (SBE). SBE provides an interactive learning environment, improving clinical skills, reducing anxiety, and boosting confidence. However, research on its effectiveness in cardiac rehabilitation education is limited. This study investigates the effect of simulation-based blood pressure and ECG training on students' theoretical knowledge, self-confidence, and satisfaction. Material and Method: The study included 29 students (24 female, 5 male, mean age: 21.72 ± 1.51 years) enrolled in a cardiac rehabilitation course for the first time. Training was conducted in groups of 2-3 using a “Simulator Arm” for blood pressure and “Human Patient Simulation” for ECG. Theoretical Knowledge Level Test (TKLT) and Practitioner Competency Test (PCT) were applied before and after training. The Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale was used post-training. Results: PCT scores significantly increased in both applications (p<0.001). TKLT scores for blood pressure and ECG also improved (p<0.02). Satisfaction and selfconfidence scores were high (>55 points). Conclusion: Simulation-based education in cardiac rehabilitation enhances theoretical knowledge, selfconfidence, and satisfaction, supporting active learning. Further studies are needed to assess long-term effects. Keywords: Cardiac rehabilitation, blood pressure, electrocardiography, interactive learning, simulation training.