Akademik Veri Yönetim Sistemi
XIII. Türk Omuz ve Dirsek Cerrahisi Kongresi, İstanbul, Türkiye, 25 - 27 Nisan 2024, ss.194, (Özet Bildiri)
Amaç: Mevcut çalışmanın amacı; rotator manşet ile ilişkili kronik omuz ağrısında hareket korkusunun ağrı inançları ile ilişkisini araştırmaktır.
Yöntem: Rotator manşet ile ilişkili kronik omuz ağrısı olan 25 hastanın (17 kadın, 8 erkek), sosyodemografik özellikleri, oturma süresi,
istirahat ve harekette ağrı skoru [görsel ağrı skalası (GAS)], omuz ağrı dizabilite indeksi (SPADI), hareket korkusu [Tampa Kinezyofobi Ölçeği
(TKÖ)] ve ağrı inançları [ağrı inançları ölçeği (AİÖ)] değerlendirmeleri yapıldı. İstatiksel olarak SSPS-21 kullanıldı ve p<0,05 istatiksel
olarak anlamlı kabul edildi. Veriler ortalama±standart deviasyon olarak özetlendi.
Bulgular: Hastaların değerlendirme sonuçları Tablo 1’de gösterilmiştir. Hastaların oturma süreleri ile GAS ve SPADI skorları arasında
ilişki görülürken, aktivite sırasındaki ağrı ile SPADI, TKÖ ve AİÖ (AİÖ psikolojik haricinde) ilişkiliydi (p<0,05). Ayrıca TKÖ skoru ile SPADI’nin
tüm skorları ilişkili iken, AİÖ total skor ve organik alt ölçeği hastalık süresi, GAS ve SPADI ağrı skorları ile ilişkiliydi (p<0,05).
Sonuç: Hastaların oturma süreleri, ağrı, disabilite, hareket korkusu ve olumsuz ağrı inançları yüksek olarak bulundu. Mevcut çalışmadaki
hasta sayısının sınırlı olmasına rağmen, hastalarının sedanter oturma davranışları ile ağrı ve disabilite skorlarının daha yükseldiği belirlenmiştir.
Aktivite sırasındaki ağrı ve TKÖ skoru beklenebileceği gibi tüm skorlarla ilişkili iken AİÖ psikolojik alt ölçeği ile ilişkili değildi.
Yani bireylerin psikolojiye bağlı ağrı inançları (kendi psikolojilerin ağrıyı etkileyebileceği hakkındaki inançları) hastanın ağrı durumuna
veya hareket korkusuna göre değişmemekte ve hastalar ağrılarını psikolojik durumları ile ilişkili olarak görmemekteydi. Ek olarak ağrının
organik kökenli olduğuna ait inançları gösteren AİÖ organik alt ölçeği tüm ağrı ve disabilite skorları ile ilişkili idi. Sonuçta hastaların
sedanter oturma davranışlarının, hareket korkularının yüksekliği ve ağrı inançlarının organik nedenlere bağlamasından dolayı rehabilitasyonun
olumsuz yönde etkilenebileceği öngörülebilir. Bundan dolayı sedanter oturma davranışlarının azaltılması, ağrı inançlarının
değişimi ve hareket korkusunun yönetimi ile ilgili yöntemlerin rehabilitasyon programlarına eklenmesinin tedavinin yararına olacağını
öngörmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: Ağrı inançları, hareket korkusu, kronik omuz ağrısı, rotator manşet, sedanter oturma davranışı