G ünümüzde hekimlik uygulamaları hem daha çok inceleme ve invaziv girişim hem de hasta hakları açısından önemli değişimler geçirmektedir. Bu çalışmanın amacı, intörn doktor ve deneyimli doktorların, invaziv girişim sırasında, ailelerin çocuklarının yanlarında bulunmalarına karşı tutumlarını değerlendirmektir. Çalışma Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatri Anabilim Dalında çalışan 115 intörn doktor ve 51 deneyimli doktor üzerinde Ekim-Kasım 2004 tarihinde yapıldı. Araştırmanın amacına yönelik bazı demografik bilgiler ve her bir invaziv girişimde ailenin çocuğun yanında bulunma isteğine karşı doktorların tutumlarını saptamayı sağlayan anket formu uygulandı. Girişimler hafif (İV girişim, sütür atma), orta (LP, Kİ aspirasyonu, bilinçli sedasyon) ve ağır (resüsitasyon, entübasyon, defibrilasyon) olarak derecelendirildi. Araştırmaya alınan intörn doktorların %53'ü, deneyimli doktorların %51.0 erkek olup, yaş ortalaması sırasıyla 23.3 ± 0.7 yıl ve 32.2 ± 5.5 yıl idi. Hem mesleğin başında olan genç intern doktorların hem de deneyimli doktorların çoğu, invaziv girişim sırasında ailelerin çocuklarının yanında olmasını onaylamamaktaydı. Basit yara onarımı dışında her iki grubun yaklaşımı benzer olup anlamlı fark yoktur. Girişimin invazivliği arttıkça ailenin bulunmasına onay vermeleri azalmakta, sedasyon ve analjezi sağlanınca onay vermeleri artmaktadır. Doktorlar aile ve çocukların bu konudaki tercihlerini önemsemediklerini belirtmekteydiler. Bu çalışmadan elde edilen verilere göre, her iki grubun da girişim sırasında, ailenin ve çocuğun isteğini dikkate almadıkları oflaya çıkmıştır. Bu durumun hizmet kalitesi ve humanistik açıdan tartışılması gereklidir.
N owadays, practices in medicine are in a great evolution regarding either invasive procedures or patients'rights. The aim of this study was to evaluate the attitudes of intern and experienced physicians towards parent's presence during invasive procedures of their children. This study was carried out on 115 intern and 51 experienced physicians working at Ege University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, between October and November 2004. A questionnaire was applied to the physicians. In this questionnaire demographic characteristics of the participants were asked and their attitudes towards parent's presence during different invasive procedures on their children were questioned. The invasive procedures were classified as mild (intravenous line/ blood sampling, laceration repair), moderate (lumbar puncture, bone marrow aspiration, conscious sedation) and severe (resuscitation, intubations, defibrillation). Fifty-three percent of the interns and 51% of the experienced physicians were male. Mean age was 23,3 ± 0,7 year for interns and 32,2 ±5,5 year for experienced physicians. Most of the participants in both groups concluded that they did not accept the parent's presence with their children during invasive procedures. The physicians' preferences regarding parents presence decreased as the level of invasiveness of the procedure increased. However the participant's acceptance of the parent's presence increased when sedation and analgesia were used. Physicians concluded that they did not care the preferences/wishes of the patients and families. Results of this study showed that physicians in both groups did not accept parent's presence and did not care preferences of the patients and families during the invasive procedures. This issue should be discussed in terms of service quality and humanity.
