Akademik Veri Yönetim Sistemi
Güncel Retina Dergisi, cilt.4, sa.2, ss.104-111, 2020 (Hakemli Dergi)
Santral seröz koryoretinopati (SSKR) retina pigment epiteli (RPE) ile fotoreseptör tabakası arasında sıvı birikmesi sonucu nörosensöriyel tabakanın ayrılması ile karakterize bir makulopatidir. Klasik olarak akut ve kronik olarak iki formu tanımlanmıştır. Hastalık 4-6 aydan daha uzun sürdüğünde kronik form olarak adlandırılır ve tüm SSKR hastalarının %15'ini oluşturur. Tam etyolojisi bilinmemekle birlikte çalışmalar; koroidal iskemiye ve vasküler hiperpermeabiliteye yol açan koroid sirkülasyonunda değişikleri ve RPE’nin pompa fonksiyonunun bozulmasına bağlı olarak meydana gelen subretinal sıvı birikmesini vurgulamışlardır. Subretinal sıvı birikmesi fotoreseptör disfonksiyonuna ve görme kaybına yol açabilmektedir. Hastalarda klasik bulgular olarak, görme keskinliğinde azalma, bulanık görme, metamorfopsi, mikropsi, renkli görme ve karanlık adaptasyonda bozulma, görme alanında skotomlar sayılabilir. SSKR'nin tanısı ve takibi fundoskopinin yanısıra görüntülemeye dayanır. Optik kohorens tomografi (OKT) birincil yöntemdir. Fundus otofloresans (FOF) da invazif olmayan şekilde RPE değişikliklerini tanımlamak için yararlıdır. Fundus flöresein anjiyografisi (FFA) ise başlangıçtaki sızıntının kaynağını belirtir. Tekrarlayan, düzelmeyen ve kronik vakalarda, tedaviye rehberlik etmek, hastalığın yayılımını takip etmek ve neovasküler, polipoidal komponent oluşumunu saptamak için OKT, FOF, FFA ve indosiyanin yeşili anjiyografisi eş zamanlı kullanılabilir. Kronik SSKR olgularının tedavisinde karbonik anhidraz inhibitörleri, minelokortikoid reseptör ve glukokokortikoid antagonistler ve intravitreal vasküler endotelyal büyüme faktör antagonistleri (Anti-VEGF) gibi medikal tedavilerin yanında, yarım-doz fotodinamik tedavi (FDT) ve eşikaltı mikro atım (pulse) lazer kullanılmaktadır. Kronik SSKR tedavisinde prospektif, geniş serili, kontrollü çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.
Central serous chorioretinopathy (CSCR) is a maculopathy characterized by the separation of the neurosensory layer as a result of fluid accumulation between the retinal pigment epithelium (RPE) and the photoreceptor layer. Classically it is classified as acute and chronic forms. When the disease lasts longer than 4-6 months, it is called a chronic form, and comprises 15% of all CSCR cases. Although the exact etiology is unknown; studies emphasize changes in choroidal circulation causing choroidal ischemia and vascular hyperpermeability as well as subretinal fluid accumulation due to deterioration pump function of RPEs. Subretinal fluid accumulation can lead to photoreceptor dysfunction and loss of vision. Classical findings in patients are decrease in visual aquity, blurred vision, metamorphopsia, micropsia, disturbance in color vision and dark adaptation, and scotomas. Diagnosis and follow-up depends on fundoscopy as well as imaging. Optical coherent tomography is the primary method. Fundus autoflourescense (FAF) is useful in defining RPE changes noninvasively. Fundus flourescein angiography (FFA) shows the source of leakage. In recurrent, unresolved and chronic cases, OCT, FAF, FFA, and indocyanin green angiography can be used all together to manage the diasese, to follow-up its extension, and to diagnose possible neovascular as well as polypoidal component. For the treatment of chronic CSCR patients, besides medical treatments such as carbonic anhydrase inhibitors, minelocorticoid receptor and glucococorticoid antagonists and intravitreal vascular endothelial growth factor antagonist (Anti-VEGF) injections, half-dose photodynamic therapy and subthreshold micropulse laser treatment are used. Prospective, controlled trials with large series for the treatment of chronic CSCR warrented.