Pulmoner kapak koruyucu anülüs skeletizasyon tekniği ile Fallot tetlot tetralojisi tam düzeltme: orta dönem sonuçlar


Türköz R., Doğan A., Oktay A., Ayabakan C.

22. Ulusal Pediatrik Kardiyoloji ve Kalp Cerrahisi Kongresi, Antalya, Türkiye, 7 - 10 Mart 2024, ss.224

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.224
  • Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Pulmoner kapak korumalı anulus skeletinizasyon tekniği ile Fallot tetralojisi tam düzeltme: orta dönem sonuçlar

Rıza Türköz1, Abdullah Doğan1, Ayla Oktay2, Canan Ayabakan2

1Acıbadem Bakırköy Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği, İstanbul

2Acıbadem Bakırköy Hastanesi, Çocuk Kardiyolojisi Kliniği, İstanbul

GİRİŞ-AMAÇ: Günümüzde Fallot tetralojisi (TOF) tam düzeltme ameliyatlarından sonra izlemde en büyük problem pulmoner kapağa bağlı olarak tekrar girişim (transkateter veya cerrahi) gerekmesidir. Son yıllarda pulmoner kapak korunması ile pulmoner yetmezlik eskiye göre azalmıştır. Ancak pulmoner kapak korumalı ameliyatlar sonrasında pulmoner stenoza bağlı tekrar girişim sayısı artmıştır. Klasik pulmoner kapak koruma yöntemlerinden farklı olarak geliştirdiğimiz yeni teknik ile gerçekleştirdiğimiz olguların kısa ve orta dönem sonuçlarını sunduk. GEREÇLER VE YÖNTEM: Kasım 2015 ile Aralık 2023 tarihleri arasında ardışık toplam 48 hastaya TOF tam düzeltme operasyonu yapıldı. TOF pulmoner atrezi vakaları çalışmaya dahil edilmedi. Tüm hastalarda pulmoner kapak korumalı tam düzeltme operasyonu yapıldı. 35 hastada pulmoner anulus skeletinizasyon tekniği uygulandı, 13 hastada skeletinizasyon tekniği kullanılmadan anulus ve pulmoner kapak korundu. Hastaların ortalama yaşları ve kiloları sırası ile 10,5±6,4ay (aralık 2,4 32,9) ve 8,2±1,5 kg (aralık 4,6-13) idi. Pulmoner anulus korumalı skeletizasyon tekniğinde, pulmoner arter ve sağ ventrikül çıkım yolu longitüdinal açıldıktan sonra pulmoner anulus anterior kısımdaki miyokard doku anulus dokusundan serbestleştirilerek anulus parsiyel skeletinize (anulus çevresinin%50’sine yakın) edildi. Valvotomi ve komissurotomi sonrası Hegar dilatatörlerle kademeli olarak anulus çapı Z değeri 0 olacak çapa genişletildi. Sonra otojen perikardial yama sırasıyla pulmoner arteriotomi (skeletinize anulus segmenti separe sütürlerle otojen perikaridal yamaya fikse edildi) ve sağ ventrikül çıkım yolu insizyonlarını kapatacak şekilde sütüre edildi. BULGULAR: Ortalama izlem süresi 43,2±19,3 ay (aralık 1,9 ile 74,2) idi. Preoperatif ortalama pulmoner anulus çapı ve pulmoner anulus Z değeri sırası ile 7,4±1,2 mm ve -3,2± -0,8 (aralık 1,9’dan -5,6’ya) idi. Erken postoperatif ortalama pulmoner anulus çapı ve pulmoner anulus Z değeri sırası ile 10,5±1,1 mm, 0,9± -0,5 (aralık -1,9’dan’dan +0,6) idi. Erken postoperatif ve en son takipte bakılan ortalama pulmoner kapak gradienti sırası ile 21,1 ±7,4 mmHg (aralık, 10-35), 22,8±8,5 mmHg (aralık, 9,5--45) idi. En son takipte 32 hastada hafif (%66,6), 13 hastada orta (%27,0) ve 2 hastada ileri (%4,1) pulmoner kapak yetersizliği vardı. Postoperatif ortalama yoğun bakımda kalma süreleri 2,0±2,2 gün ve ortalama hastanede kalış süreleri 8,5±3,1 gündü. Hiçbir hastada mortalite olmadı ve reoperasyon gerekmedi. TARTIŞMA VE SONUÇ: Pulmoner anulus skeletinizasyon tekniği kullanılan diğer kapak koruma yöntemlerine göre erken dönemde karşılaşılan pulmoner stenozun yol açtığı tekrar girişimi azaltmak yönünden daha avantajlı olduğunu gördük. Ancak uzun dönem sonuçlara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler: Fallot tetralojisi, tam düzeltme, pulmoner kapak, pulmoner yetmezlik, pulmoner stenoz