Babanın cezaevinde olmasının çocuğun gelişimine ve aile yaşamına etkileri


Pekel Uludağlı N.

Klinik Psikoloji Dergisi, cilt.4, sa.1, ss.73-85, 2020 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Derleme
  • Cilt numarası: 4 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2020
  • Dergi Adı: Klinik Psikoloji Dergisi
  • Sayfa Sayıları: ss.73-85
  • Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Çocuk gelişimine ilişkin literatürde annenin rolü güçlü bir yere sahipken, çocukların sağlıklı sosyal ve duygusal gelişiminde babaların önemi son yıllarda anlaşılmaya başlanmıştır. Bunun bir uzantısı olarak ceza infaz kurumlarında annelerden çok babalar bulunmasına karşın babanın hapsedilmesinin çocuk ve aile ilişkileri üzerindeki etkilerine ilişkin çalışmalar daha sınırlıdır. Bu kapsamda bu gözden geçirme makalesinde babanın cezaevinde olmasının çocuk ve aile üyeleri üzerindeki etkileri, cezaevi sürecinde baba-çocuk etkileşimi ve bu etkileşime yönelik müdahale çalışmaları ile olası çözüm önerileri ele alınmıştır. Yapılan çalışmalar babası cezaevinde olan çocukların çok sayıda stres kaynağı ile başa çıkmaya çalıştığını göstermektedir. Bu çocuklar bir taraftan baba yokluğuna alışmaya çalışırken, diğer yandan etiketlenme, değişen yaşam şartları, bozulan ekonomik koşullar gibi durumların üstesinden gelmeye çalışmaktadır. Küçük yaştaki çocukların bu süreci anlamlandırması daha zordur. Bu nedenle kendilerini suçlama ya da terk edildiklerini düşünme gibi gerçekçi olmayan inanışlar geliştirebilmektedirler. Babanın cezaevine girmesi ile tek başına kalan ve psikolojik sağlığı bozulan anne de çocuğa etkili bir ebeveynlik gösterememekte, bu durum da çocuğu olumsuz etkilemektedir. Tüm bunların bir sonucu olarak bu çocuklarda hem akademik problemler hem de duygusal ve davranışsal sorunlar daha fazla görülmektedir. Cezaevinde baba ve çocuk arasında etkili iletişimin sürdürülmesi çocuğun psikolojik sağlığını olumlu etkilerken, babanın salıverilme sonrasında ailesine ve topluma daha kolaylıkla uyum göstermesini desteklemektedir. Olumlu aile ilişkisine sahip olma babaların yeniden suça karışmalarının önlenmesinde koruyucu bir role sahiptir. Cezaevindeki babaların ebeveynlik becerileri ve daha kaliteli baba-çocuk etkileşimine yönelik müdahale programlarına katılmaları ise yararlı sonuçlar sağlamaktadır.