13. Aile Hekimliği Güz Okulu, Antalya, Türkiye, 16 Ekim 2019, sa.1, ss.181
Amaç: Sigara
kullanımı dünya çapında toplum sağlığını tehdit eden en önemli risk
faktörlerinden biridir. Vareniklin sigarayı bırakmada halen en etkin güncel
yöntemdir. İlaç tedavisinde başarılı olmanın en büyük anahtarı ise tedaviye
uyumdur. Bu çalışma bu uyumu nasıl arttırabileceğimizi araştırırken
şekillenmiştir.
Yöntem: Bu
pragmatik çalışmaya (real-world) kendisine vareniklin reçete edilen 142
katılımcı dahil edilmiştir. İlk 71 katılımcıya bir girişimde bulunulmuş; ilaçla
ilgili bir bilgi verilmiştir (girişim grubu). Sonraki 71 katılımcıya bu bilgi
verilmemiştir (kontrol grubu). Bu bilgi,
bağımlılığın beyindeki mekanizmasını ve ilacın buna etkisini özetlemektedir.
Bulgular: Altı ay
sonra 24 katılımcı ilaca önerilen süre devam etmiştir. İlaca devam eden katılımcıların
12’si sigarayı bırakmıştır. Girişim grubu ve kontrol grubunu
karşılaştırdığımızda girişim grubunda 16 kişi, kontrol grubunda 8 kişi ilaca
uyum göstermiştir. İlaç tedavisine uyum ve girişim ilişkisine baktığımızda
girişimin uyumu arttırdığını görmekteyiz (OR 0,69; %95 CI 0,49-0,97; p=0,05).
Öte yandan; altı ay sonra sigarayı bırakmış olma ilaca uyumla anlamlı şekilde
ilişkili bulunmuştur (OR 17,4 ; %95 CI
5,2-58,7; p<0,001).
Sonuç: Bu
girişimin etki değiştirici olarak rol oynayarak daha iyi sigarayı bırakma
sonuçları sağladığı yorumu yapılabilir. Sonuç olarak yaptığımız kısa girişim
sigarayı bırakmaya pozitif etkisi olan ilaca uyumu arttırmıştır.