"Lameller Maküla Deliğinde Patofizyoloji, Sınıflandırma, Klinik, Tanı ve Tedavisi; Lamellar Macular Holes- Pathophysiology, Classification, Clinic, Diagnosis and Treatment”


Acar Gocgıl N.

Maküla Delikleri, DR.YASİN TEKE,DR.MEHMET ÇITIRIK, Editör, Güncel Retina;-E-kitap, Ankara, ss.302-307, 2018

  • Yayın Türü: Kitapta Bölüm / Mesleki Kitap
  • Basım Tarihi: 2018
  • Yayınevi: Güncel Retina;-E-kitap
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Sayfa Sayıları: ss.302-307
  • Editörler: DR.YASİN TEKE,DR.MEHMET ÇITIRIK, Editör
  • Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

İlk olarak kistik maküla ödemi olan bir gözde merkezdeki kistin açılmasına bağlı gelişen maküla lezyonu olarak tarif edilen lameller maküla deliği(LMD), esas olarak, tam kat maküla deliği(MD) gelişim sürecinin kesintiye uğramış formunu tarif etmek için kullanılmıştır. Patofizyolojisinde, vitreus korteksinin kontraksiyonunun eşlik ettiği anormal posterior vitre dekolmanı rol oynamaktadır. Yapışık ve kontrakte maküler vitreus korteksinin foveaya traksiyonu sonucu iç ve dış retina tabakaları arasında ayrılma görülür. Sıklıkla eşlik eden epiretinal membranın kontraksiyonu da LMD gelişiminde rol oynamaktadır. Traksiyonel, degeneratif ve mikst olmak üzere üç grupta incelenen LMD, klinik muayenede foveada kırmızımsı renkte, yuvarlak, oval ve lobüllü izlenen tam kat olmayan defekt şeklinde görülür. Ayırıcı tanıda tam kat MD ve yalancı MD ile karıştırılabilen LMD’de, tanı en doğru şekilde optik koherens tomografi(OKT) ile kolaylıkla konur. OKT ile LMD tanı kriterleri, iç retina katlarında defektle birlikte düzensiz fovea kontürü, fovea tabanında incelme, fotoreseptörlerin korunduğu tam kat olmayan MD ve intraretinal ayrılmadır. Epiretinal proliferasyon çoğu gözde eşlik etmektedir. OKT ile epiretinal yüzeyde olağandışı materyalden oluşan kalın, homojen bir tabakayı tarif eden, LMD ile ilişkili epiretinal proliferasyon tanımı yapılmıştır. Persistan vitreopapiller yapışıklık üçte bir olguda gösterilmiştir. Çoğu gözde minimal şikayetlerle uzun süre stabil seyreden LMD olgularının çoğunda cerrahi tedaviye gerek duyulmaz. Hastanın ciddi görsel şikayetleri varsa veya GK’de azalma saptanırsa cerrahi endikasyonu konur. Pars plana vitrektomi, ERM ve İLM soyulması, hava/gaz endotamponadı ile anatomik ve fonksiyonel başarı yüksektir. Hasta seçimi önemlidir. Preoperatif düşük görme keskinliği,OKT’de iç-dış fotoreseptör bileşkesinde bozulma ve foveada incelme kötü prognoz göstergeleridir.Hangi LMD olgularının cerrahiden fayda sağlayacağıyla ilgili daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.