Amaç: Diabetik ayak eğitiminin ve öğrenim düzeyinin diabetik ayak yarası üzerindeki etkinliğinin araştırılması.
Durum Değerlendirmesi: Diabetik ayak yarasının önlenmesinde, en çok üzerinde durulan konu hasta ve personel eğitimidir. Oysa, verilen eğitimin algılanması, öneminin kavranması ve uygulanmasında hasta ve onun bakıcısının öğrenim durumunun önemi bilinmemektedir.
Yöntem: 2004 yılında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi ve Diabet polikliniklerine başvuran, diabetik ayak yarası olan veya diabetik ayak yarası için risk altında (evre 0) olan toplam 71 hasta ve bu hastalara evde bakım yapan 57 bakıcının (toplam denek sayısı; 138) öğrenim düzeyi, diabetik ayak konusundaki eğitimleri ve Wagner sınıflamasına göre yara evrelerinin ilişkisi; ayak muayenesi ve yüz yüze anket metodu ile araştırıldı.
Bulgular: Hastaların %74.7’si ilkokul, %18.3’ü orta öğrenim, %7’si üniversite düzeyinde öğrenim görmüştü. Hastaların %58’i diabetik ayak hakkında eğitim almış, %42’si eğitim almamıştı. Bakıcıların 33’ü (%57.9) ilkokul, 22’si (%38.6) orta öğrenim, 2’si (%3.5) üniversite öğrenimi görmüştü. Mann-Whitney U testi ile yapılan istatiksel analizde Wagner evresi ile hastanın ve bakıcısının öğrenim durumu arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Chi-square testi ile yapılan istatiksel analizde ise hastanın diabetik ayak hakkında eğitim almış olması ile Wagner evresi arasında anlamlı düzeyde ters ilişki saptandı (p<0.01).
Sonuç: Hastanın ve bakıcısının öğrenim seviyesinin yara evresi üzerine etkisi yoktur fakat hasta eğitimi yara evresini düşürmektedir.
Anahtar Kelimeler: Diabet, ayak, yara, bakıcı, öğrenim, Wagner, evre, amputasyon
Purpose: The most emphasized issue in the prevention of diabetic foot infections is the instruction and imparting of knowledge to patients/caregivers and healthcare providers. Yet, the level of schooling of the patients and their caregivers may be a key determining factor in the perception and comprehension of the significance and implementation of the knowledge imparted.
Materials and Methods: In 2004, through the usage of questionnaires and foot examinations, a study was conducted at the Istanbul Education and Research Hospital General Surgery and Diabetes Polyclinics on 71 patients comprising individuals already suffering from diabetic foot infections and those under the risk of suffering from diabetic foot infection (stage 0), along with their 57 caregivers (amounting to a total of 128 subjects) to investigate their level of schooling, knowledge of patients/caregivers regarding diabetic foot infections and the relationship of the stages of the infection in accordance with Wagner’s diabetic foot wound classification.
Results: Of the patients studied, 74.7%had completed primary school, 18.3%were high school graduates and 7%had received education at a university. 58%of these patients had been given instruction regarding diabetic foot infections while 42%had not. As for the caregivers, 33 (comprising 57.9%) had completed primary school, 22 (38.6%) were high school graduates and 2 (3.5%) were university graduates. Statistical analysis performed with Mann Whitney U test revealed no statistically significant association between Wagner stages and the level of schooling of patients and their caregivers (p>0.05). However, statistical analysis performed through the implementation of Chi-square test resulted in a significant inverse relationship between patients educated in diabetic foot infections and the Wagner stages (p<0.01).
Conclusions: The level of schooling of patients and their caregivers has no effect on the infection stage, however, instructing/educating of patients reduces the infection stage.
Key Words: Diabetes, foot, wound, caregiver, schooling, Wagner, grade, amputation.